ΤΗ Ι' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

 

Μνήμη τού Αγίου Αποστόλου Σίμωνος τού Ζηλωτού.

 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

 

Εις τό, Κύριε εκέκραξα, ιστώμεν Στίχους ς' καί ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια τής Εορτής γ' καί τού Αποστόλου γ'.

 

Στιχηρά τού Αποστόλου

 

Ήχος δ'

Έδωκας σημείωσιν

Σίμων ο θαυμάσιος, τών Αποστόλων το καύχημα, ως βολίς εξαστράπτουσα, διήλθε τά πέρατα, εκδιώκων ζόφον, τής πολυθεϊας, σωτηριώδεσιν αυτού, καί φωτοβόλοις θείοις διδάγμασι, καί πάντας κατεφώτισε, μίαν δοξάζειν θεότητα, εν τρισίν υποστάσεσιν, αδιαίρετον άτμητον.

 

Σίμων ο θεόπνευστος, ο παμφαής καί υπέρτιμος, τών εθνών ο διδάσκαλος, σαγήνη η ένθεος, εκ τής απωλείας, τού βυθού ζωγρούσα, θεολογίας υψηλής, ο αληθέστατος κήρυξ άπαντας, Χριστού πρός τήν επίγνωσιν, νύν δεξιώς ειστιάσατο, τά αυτού κατορθώματα, προτιθείς πανδαισίαν τερπνήν.

 

Σίμων ο μακάριος, διαδραμών εις τά πέρατα, ως τροχός κυλιόμενος, πάσαν γήν κατέφλεξεν, ειδωλομανούσαν, καί τή ευσεβεία, καταπυρσεύσας τηλαυγείς, πυρσούς ανήψε πιστοίς εν χάριτι, πάντας γάρ κατεφώτισε, μίαν δοξάζειν θεότητα, εν τρισίν υποστάσεσιν, αδιαίρετον άτμητον.

Δόξα... Ήχος β'

Ζήλου επώνυμος κληθείς, Σίμων αξιάγαστε, ζηλών εζήλωσας Θεώ τώ παντοκράτορι, καί θείων σε θαυμάτων έμπλεων ανέδειξε, ξένον γάρ τόν ζήλον έχων, φερωνύμως Ζηλωτής μακάριε εκλήθης, καί τώ τρόπω τήν κλήσιν σύμφωνον εκτήσω, Διό υψηλός υπάρχων, εν μεταρσίοις χοροίς σκηνούμενος, πρέσβευε θεόπτα τώ Λόγω Χριστώ τώ Θεώ ημών, δωρηθήναι ημίν τό μέγα έλεος.

 

Καί νύν... Tής Εορτής

 

Εις τον Στίχον. Στιχηρά Προσόμοια τού Αποστόλου.

 

Ήχος α'

Πανεύφημοι Μάρτυρες

Σίμων παναοίδιμε τρυφής, τόν χειμάρρουν έπιες, καί θεοφρόνως επότισας, Θεού επίγνωσιν, τούς θερμώς ποθούντας, τόν Χριστόν μιμούμενος, ώ νύν χαρμονικώς προσεχώρησας, δόξαν θεώμενος, τής Τριάδος τήν υπέρφωτον, καί ειρήνην, τήν απειροδύναμον.

 

Στίχ. Εις πάσαν τήν γήν εξήλθεν ο φθόγγος αυτών καί εις τά πέρατα τής οικουμένης τά ρήματα αυτών.

 

Σίμων υπερθαύμαστε Θεόν, καθορών τερπνότατα, ως εφικτόν καί ορώμενος, ενώσει κρείττονι, απολαύων τούτου, καί θετώς θεούμενος, τό μόνον ορεκτόν καί μακάριον, χαίρων απέλαβες, χριστοκήρυξ παναοίδιμε, τοίς Αγγέλοις, νύν συναυλιζόμενος.

 

Στίχ. Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού ποίησιν δέ χειρών αυτού αναγγέλλει τό στερέωμα.

 

Σίμων παμμακάριστε Θεού, καί ανθρώπων δέδειξαι, πιστός μεσίτης γενόμενος, καί νύν ευϊλατον, ευπαρρησιάστοις προσευχαίς τιθείς ημίν, Χριστόν μή διαλίπης τόν Κύριον, πρεσβεύων πάντοτε, δωρηθήναι ταίς ψυχαίς ημών, τήν ειρήνην, καί τό μέγα έλεος.

Δόξα... Ήχος πλ. β'

Τήν κτίσιν ως αετός υψιπέτης διήλθες, Σίμων ιερώτατε, μαθητά τού Σωτήρος καί Απόστολε, καί τήν πλάνην τών ειδώλων, τοίς πυριφθόγγοις σου δόγμασιν, ως ύλην πάσαν καταφλέξας, τά έθνη εξ αγνωσίας βυθού, πρός τήν θείαν γνώσιν μετήγαγες, καί νύν πρέσβευε Χριστώ, όπως ίλεως γενήσεται ημίν, εν τή ημέρα τής κρίσεως.

 

Καί νύν... τής Εορτής

 

Απολυτίκιον  Ήχος γ’

Aπόστολε Άγιε Σίμων, πρέσβευε τώ ελεήμονι Θεώ, ίνα πταισμάτων άφεσιν παράσχη ταίς ψυχαίς ημών.

 

Καί τής Εορτής. Καί Απόλυσις.

 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

 

Μετά τήν συνήθη Στιχολογίαν, τά Καθίσματα τής εορτής, καί οι Κανόνες τής Εορτής, καί τού Αποστόλου.

 

Κανών τού Αποστόλου, ού η Ακροστιχίς.

Αποστολου Σίμωνος εξάδω κλέος

Ποίημα Θεοφάνους.

 

Ωδή α'  Ήχος πλ. δ'

Άσμα αναπέμψωμεν

Άνω τώ Δεσπότη παρεστώς, Απόστολε θεσπέσιε, τώ σέ δοξάσαντι, καί μαθητήν οικείον, λαμπρώς αναδείξαντι, φώτισον τήν ψυχήν μου, ίνα σου μέλψω τήν ένθεον μνήμην.

 

Πάσαν αφθονίαν αγαθών, σοί ο Χριστός δεδώρηται, καί τάς ακρότητας, τών θείων χαρισμάτων, Απόστολον δείξας σε, κρίσει δικαιοτάτη, θεοφάντορ, ο δίκαιος μόνος.

 

Όλην τήν τού Πνευματος αυγήν, δεξάμενος Απόστολε, καταφοιτήσασαν, επί σέ ουρανόθεν, πυρίπνοος γέγονας, άπασαν καταφλέγων, τήν απάτην τής πολυθεϊας.

Θεοτοκίον

Σύ μου τό θνητόν τε καί φθαρτόν, αθάνατον καί άφθαρτον, Σωτήρ ανέδειξας, Παρθένου Παναγίας, οικήσας πανάχραντον, μήτραν απειρογάμως, μορφωθείς τε τήν βρότιον φύσιν.

 

Ωδή γ'

Ουκ έστιν Άγιος ως ο Κύριος

Τό θείον μυστήριον της σαρκώσεως, εμυήθης Απόστολε, Σίμων θεόληπτε, παρ αυτού τού Σωτήρος, τήν αίγλην δεξάμενος τήν υπερκόσμιον.

 

Ο Λόγος ο άναρχος καί αϊδιος, τόν αυτού υπηρέτην σε, Σίμων θεσπέσιε, αστραπαίς φανοτάταις, πλουσίως ελάμπρυνε, ταίς τής θείας χάριτος.

Θεοτοκίον

Λυχνία η πάγχρυσος σέ προέγραψε, Θεοτόκε βαστάζουσαν φώς τό ανέσπερον, τό φωτίζον τόν κόσμον, ακτίσι θεότητος, Χριστόν τόν Θεόν ημών.

Ο Ειρμός

«Ουκ έστιν Άγιος, ως ο Κύριος, ημών, καί ουκ έστι δίκαιος, ως ο Θεός ημών, όν υμνεί πάσα η κτίσις, Ουκ έστιν Άγιος πλήν σου Κύριε».

 

Κάθισμα  Ήχος γ'

Θείας πίστεως

Θείου Πνεύματος τή φωταυγία, σκότος έλυσας, πολυθεϊας, καί τών πιστών τάς καρδίας εφώτισας, αναβοήσας, σωτήρια δόγματα, καί καταργήσας Ελλήνων μυθεύματα, Σίμων ένδοξε, Χριστόν τόν Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν τό μέγα έλεος.

 

Καί τής Εορτής

 

Ωδή δ'

Εξ όρους κατασκίου

Όλος θησαυρός υπάρχεις χαρισμάτων, ευαγγελικών χαρίτων πεπλησμένος, καί φώς τού κόσμου, καί άλας τής οικουμένης, Σίμων παμμάκαρ εχρημάτισας.

 

Ύλης αηδούς εμφάσεις απεστράφης, άϋλον δέ φώς ιδείν κατηξιώθης, τό τής θεότητος είδος επειλημμένον, ύλης βροτείας Αξιάγαστε

 

Σίμων Ζηλωτά ζωής τής ακηράτου, νέκρωσον ημών τήν ζώσαν αμαρτίαν, τή ζωηφόρω δυνάμει τού Ζωοδότου, ής υπεδέξω τήν ενέργειαν.

Θεοτοκίον

Ίσος πεφυκώς Πατρί σου κατ' ουσίαν, ίσος τοίς βροτοίς εγένου κατά φύσιν, εκ τής αχράντου Παρθένου τήν ημετέραν, Δέσποτα σάρκα προσλαβόμενος.

 

Ωδή ε'

Ο εκ νυκτός αγνοίας

Μετά πυρός Παμμάκαρ, σύ ορωμένην τήν γλώσσαν τού Πνεύματος, υπεδέξω προθύμως, εν τώ υπερώω καθήμενος.

 

Ως υψηλός υπάρχων, εν μεταρσίοις χωρίοις σκηνούμενος, υψηλά καί μεγάλα, δόγματα ημίν προσενήνοχας.

Θεοτοκίον

Νόμος ο πρίν Παρθένε, παρεισελθών, εν τώ τόκω σου πέπαυται, ήνθησε δέ η χάρις, καί δικαιοσύνη ανέτειλεν.

 

Ωδή ς'

Χιτώνά μοι παράσχου

Ο ζήλου επώνυμος κληθείς, Σίμων αξιάγαστε, ζηλών εζήλωσας, τώ Κυρίω καί Θεώ Παντοκράτορι.

 

Σέ θείων θαυμάτων αυτουργόν, ο Σωτήρ ανέδειξε, δούς εξουσίαν σοι, ενεργεία τής αυτού αγαθότητος.

Θεοτοκίον

Εμφράττεται τό στόμα δυσσεβών, τών μή Θεοτοκον σε, φρονούντων Πάναγνε, καί η όψις εντροπήν ενδιδύσκεται.

Ο Ειρμός

«Χιτώνά μοι παράσχου φωτεινόν, ο αναβαλλόμενος φώς ως ιμάτιον, πολυέλεε Χριστέ ο Θεός ημών».

 

Κοντάκιον  Ήχος β'

Τούς ασφαλείς

Τόν ασφαλώς τά τής σοφίας δόγματα, εν ταίς ψυχαίς τών ευσεβούντων θέμενον, εν αινέσει μακαρίσωμεν, τόν θεηγόρον πάντες Σίμωνα, τώ θρόνω γάρ τής δόξης νύν παρ ίσταται, καί σύν τοίς ασωμάτοις επαγάλλεται, πρεσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών.

Ο Οίκος

Τού Αποστόλου τήν μνήμην πάντες ώς σωτηρίας ημέραν, ευφημήσωμεν νύν, καί ευσεβώς μακαρίσωμεν, αύτη γάρ πάση τή οικουμένη, ώσπερ ήλιος λάμπει, φωτός ακτίσι πάσαν αχλύν εκδιώκουσα καί καταλάμπουσα τούς πόθω ταύτην γεραίροντας, Διό προθύμως συνδράμωμεν ανυμνούντες, αυτόν ως χρέος, αυτός γάρ Χριστώ παρίσταται, πρεσβεύων απαύστως υπέρ πάντων ημών.

 

Συναξάριον

Τή Ι' τού αυτού μηνός, Μνήμη τού Αγίου Αποστόλου Σίμωνος τού Ζηλωτού.

Στίχοι

·          Έοικε Χριστέ τούτό σοι Σίμων λέγειν.

·          Ζηλών πάθος σον, καρτερώ Σταυρούπάθος.

·          Έν ξύλω αμφετάθη Σίμων δεκάτη μεγάθυμος.

 

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τών Αγίων Μαρτύρων, Αλφειού, Φιλαδέλφου, καί Κυπρίνου.

Στίχοι

·          Ο Φιλάδελφος φιλαδέλφως τώ ξίφει,

·          Σύν τοίς αδελφοίς θείον εύρατο στέφος.

 

Τή αυτή ημέρα, Μνήμη τού Οσίου Πατρός ημών Ησυχίου τού Ομολογητού.

Στίχοι

·          Τόν βίον Ησύχιος άγων ησύχως,

·          Εν ησυχία πρός Θεόν διαβαίνει.

 

Ο όσιος πατήρ ημών Λαυρέντιος εν ειρήνη τελειούται.

 

Ταίς αυτών αγίαις πρεσβείαις, ο Θεός, ελέησον ημάς. Αμήν.

 

Ωδή ζ'

Παίδες Εβραίων

Ξένον τόν ζήλον Σίμων έχων, φερωνύμως Ζηλωτής μάκαρ εκλήθης, καί τόν τρόπον τή κλήσει σύμφωνον εδείξω, Ευλογητός εί Κύριε, εκβοών εις τούς αιώνας.

 

Άμα τώ Λόγω συνοδεύων, καί συνόμιλος αυτώ γεγενημένος, βασιλείας εκεί μετέσχηκας κραυγάζωγ Ευλογητός εί κύριε, ο Θεός εις τούς αιώνας.

Θεοτοκίον

Δόλω τής πάλαι ευκληρίας, τούς προπάτορας εξώρισεν ο όφις, σύ δέ τούτους Θεού, Μήτερ ανεκαλέσω, Ευλογημένος πάναγνε, ο καρπός τής σής κοιλίας.

 

Ωδή η'

Μουσικών οργάνων

Ως ωραίοι Σίμων οι σοί πόδες, ευπρεπής υπάρχει καί η γλώσσα, λαλούσα δόξα τού Θεού, καί πείθουσα κραυγάζειν, Τόν Κύριον υμνείτε, αι υπερυψούτε, εις πάντας τούς αιώνας.

 

Καλλοναίς εμπρέπων φωτοβόλοις, καί θαυμάτων πέμπων λαμπηδόνας, εγνώσθης Σίμων τοίς λαοίς, σπέρμα ευλογημένον, Τόν κυριον υμνείτε, καί υπερυψούτε, βοών εις τους αιώνας.

Θεοτοκίον

Λογισμός ού δύναται τόν τόκον, σού Θεογεννήτορ ερμηνεύσαι, καί φράσαι λόγος ατονεί, Θεόν γάρ συλλαβούσα, τέτοκας Παρθένε, όν υπερυψούμεν, εις πάντας τούς αιώνας.

Ο Ειρμός

«Μουσικών οργάνων συμφωνούντων, καί λαών απείρων προσκυνούντων, εικόνι τή εν Δεειρά, τρείς Παίδες μή πεισθέντες, τόν Κύριον ανύμνουν, καί εδοξολόγουν, εις πάντας τούς αιώνας».

 

Ωδή θ'

Τήν αγνήν ενδόξως

Εμφανής εγένου τοίς πέρασι, φωτί καταλάμπων, καί τό πύρ τό τού Πνευματος δεδεγμένος, φωτοειδής εδείχθης, διό σε μακαρίζομεν.

 

Ολικώς Θεώ ανακείμενος, αυτώ συνεκράθης, όν νύν καθικέτευε, θεοφάντορ υπέρ ημών, τών πίστει καί πόθω ευφημούντων σε.

Θεοτοκίον

Σωτηρίας πάσι τήν πρόξενον, φανείσαν ανθρώποις, καί τόν κόσμον φωτίσασαν λαμπηδόσι, θεοειδούς αγνείας, εν ύμνοις μεγαλύνωμεν.

Ο Ειρμός

«Τήν αγνήν ενδόξως τιμήσωμεν, λαοί Θεοτόκον, τήν τό πύρ τής θεότητος δεξαμένην, εν τή γαστρί αφλέκτως, εν ύμνοις μεγαλύνωμεν».

 

Εξαποστειλάριον

Γυναίκες ακουτίσθητε

Αυτόπτα καί Απόστολε, Χριστού τού πανοικτίρμονος, ειρήνην αίτησαι πάση, τή οικουμένη, καί νίκας, τώ φιλοχρίστω Άνακτι, ημίν πταισμάτων άφεσιν, καί σωτηρίαν άπασι, τοίς ευφημούσί σε Σίμων, ως μαθητήν θεηγόρον.

 

Καί τής Εορτής

 

Εις τούς Αίνους, ψάλλομεν Στιχηρά Προσόμοια τού Αποστόλου γ' δευτερούντες τό α'.

 

Ήχος δ'

Ως γενναίον εν Μάρτυσι

Τώ καλάμω τής χάριτος, εκ βυθού ματαιότητος, τούς βροτούς ανείλκυσας, Σίμων ένδοξε, τού Διδασκάλου τοίς νεύμασιν, υπείκων μακάριε, τού φωτίσαντος τήν σήν, κατά πάντα διάνοιαν, καί Απόστολον, καί σεπτόν θεηγόρον καί φωσφόρον, αναδείξαντα τής τούτου, ακαταλήπτου θεότητος.

 

Η τού Πνεύματος έλλαμψις, επί σέ καταβέβηκε, τού πυρός εν είδει, καί σέ μακάριε, θείον δοχείον ειργάσατο, συντόνως ελαύνοντα, αθεϊας τήν αχλύν, καί τόν κόσμον φωτίζοντα τή λαμπρότητι, τών πανσόφων σου λόγων, μυστολέκτα, Αποστόλων η ακρότης, Σίμων θεόφρον πανόλβιε.

 

Αστραπαίς τού κηρύγματος, τούς εν σκότει καθεύδοντας, αγνωσίας Ένδοξε, κατεφώτισας, αναγεννήσας θεσπέσιε, υιούς διά πίστεως, τού Δεσπότου καί Θεού, ού ζηλώσας τό πάθος τε, καί τόν θάνατον, καί τής δόξης εγένου κληρονόμος, ως σοφός καί θεηγόρος, καί μαθητής αληθέστατος.

Δόξα... Ήχος πλ. δ'

Μαθητά τού Σωτήρος καί Απόστολε, Σίμων Ζηλωτά πανένδοξε, ημών δέ πολιούχε, καί τής οικουμένης κήρυξ διαπρύσιε, πρέσβευε εκτενώς ρυσθήναι ημάς εκ κινδύνων, καί σωθήναι τάς ψυχάς ημών.

 

Καί νύν... Τής Εορτής

 

Δοξολογία Μεγάλη, καί Απόλυσις

 

Εις τήν Λειτουργίαν, τής Εορτής καί τού Αποστόλου.